Onze missie, motivatie & agenda
Fast Fashion? NO BUENO! is een educatief platform opgericht om het gesprek over de problematische aspecten van de mode industrie te stimuleren en tips te geven om je eigen consumentengedrag onder de loep te nemen. We willen met name jongeren een besef meegeven dat het tijd kost om iets te maken, dat goedkoop vaak duurkoop is en dat het globale welzijn van de maatschappij en de natuur beïnvloed wordt door de Westerse kledingkeuzes.
We geven les aan alle soorten groepen. Met ons lesmateriaal hopen we studenten te inspireren om op een andere manier naar mode te kijken. Onze missie is om samen met een nieuwe generatie te onderzoeken hoe we de vervuilende impact van de mode-industrie kunnen verminderen en tegelijkertijd plezier kunnen beleven aan duurzame mode!
De term fast fashion werd in 1989 de opkomst van een nieuw businessmodel waarvan het Spaanse modeketen Zara een voorloper was. In dit model wordt kleding in versneld tempo naar de markt gebracht. Tegenwoordig wordt de term gebruikt wanneer er wordt gesproken over: de huidige manier van consumeren waarin aankopen elkaar sneller opvolgen en producten sneller worden afgedankt. Waarin producten en kleding minder worden gewaardeerd door consumenten. In de de fast fashion consumentisme spelen meerdere actoren een rol: de consument, de bedrijven, maar ook de overheid.
De afgelopen decennia zijn de problemen met de fast fashion industrie steeds meer in de media blootgelegd. De instorting van Rana Plaza in 2013 zal bij een ieder in het geheugen zijn gegrift. We zijn nu 10 jaar verder, maar er moet nog veel gebeuren om toe te werken naar systemische verandering die verduurzaming van de gehele kledingbranche en de textielindustrie tot stand brengt. Het consumeergedrag speelt hierin een grote rol. De norm van ‘wegwerpkleding’ moet verschoven worden naar een norm waarin we kleding weer waarderen voor de duurzaamheid.
De mode-industrie is voor een aanzienlijk deel verantwoordelijk voor de opwarming van de aarde. Daarnaast is er veel mis in deze industrie vanwege: overproductie, afval, (kinder)arbeidsomstandigheden, grondstoffen, chemicaliën, watergebruik, toeleveringsketens, om er een paar te noemen. Het is belangrijk ecologische en sociale gevolgen van fast fashion onder de aandacht brengen: door consumenten voor te lichten over de negatieve gevolgen van fast fashion, zoals vervuiling, verspilling en uitbuiting van arbeid, zijn ze wellicht meer geneigd om duurzamere alternatieven te overwegen.
Fast fashion bedrijven richten zich vooral op het verkopen van (slechte) producten aan trendgevoelige jongeren. Daarom hebben wij ervoor gekozen deze doelgroep te informeren, omdat de noodzaak bij hen het grootste blijkt. Het onderwijs is bij uitstek de plek om jongeren te motiveren hun eigen en de collectieve toekomst serieus te nemen.
Over Laura
Natuur heeft altijd centraal gestaan in mijn leven. De eerste tien jaar omringd door natuur in Colombia en opgevoed door twee biologen heeft ervoor gezorgd dat ik een diepe respect voel voor alles wat natuur is. Het creëren heb ik sinds jong door middel van dans, mode en tekenen onderzocht. Tijdens mijn rechtenstudie leerde ik veel over rechtvaardigheid en kritisch denken, mijn grootste focus lag op mensenrechten. In mijn mode studie verdiepte ik me in ontwerpen, handwerktechnieken, materialen, branding, maar ontdekte ook de problemen in deze vervuilende industrie.
Mijn afstudeeronderzoek richtte zich op de vraag hoe de consument bewogen kan worden om minder, bewuster en beter te consumeren. Ik organiseerde kledingruil momenten en was actief op instagram om consumenten te motiveren en te informeren over dit onderwerp.
Na mijn afstuderen heb ik enkele jaren als freelance designer gewerkt. Het was erg leerzaam om productie- en ontwerpfases op grote schaal te zien en deels uit te voeren. Mijn doel is natuur en mens te respecteren en te beschermen en besefte al snel dat ik veel meer impact hierop kon hebben door consumenten voor te lichten over duurzaamheid en mode. Hiernaast hou ik erg van hakken in mijn vrije tijd en ben ik bezig met een kleine duurzame collectie voor mezelf.
Over Saskia
Tijdens mijn opleiding Cultuurwetenschappen aan de UvA heb ik het vak modegeschiedenis gevolgd, waardoor ik een breder theoretisch kader heb gekregen over de werking van mode systemen. De verstorende werking van deze systemen werd echter pijnlijk zichtbaar tijdens mijn jaarlijkse familiebezoek aan Ghana. Onze tweedehands kleding staat daar bekend als “death white mans clothing” en wordt in enorme getallen in het landschap en water gedumpt. Bovendien verdwijnt de traditionele ambachtelijke kleding (klederdracht) cultuur steeds meer uit het straatbeeld. Het is zonde dat de eigen cultuur en creatieve vermogen ondergewaardeerd wordt aan een pret-a-porter voor de massa geproduceerd fast fashion kledingstuk.
In mijn eigen creatieve praktijk richt ik me voornamelijk op patchwork- en quilttechnieken. Het werken met naald en draad werkt therapeutisch voor mij en dat geef ik anderen ook graag mee. Hoewel ik de snelheid van werken met de naaimachine prettig vindt, heeft het werken met naald en draad me geleerd om verwachtingen te stellen in een ander, rustiger tempo.